In de maandelijkse rubriek is er een IVK’er aan het woord. Hierin worden zijn of haar carrière, ambities en actuele thema’s binnen integrale veiligheid besproken. Dit keer is het de beurt aan Mitchel de Jager.

Leeftijd: 28
Functie: Fulltime wereldreiziger en ondernemer

Persoonlijk

Ik ben opgegroeid in een klein dorp en ben van kleins af aan gefascineerd door hulpverleners zoals de politie en ambulance. In mijn vrije tijd kijk ik graag films, reis ik en rijd ik off-road motor. Ik ben gelukkig getrouwd met mijn vrouw, Nadia, die mijn avontuurlijke geest deelt. Ik ben iemand die graag de status quo uitdaagt; het ‘normale’ is gewoon niet genoeg voor mij.

Waarom heb je gekozen voor de studie integrale veiligheid?

Sinds een jonge leeftijd ben ik aangetrokken tot de adrenaline van hulpverlening – van blauw-blauw tot het dragen van een vuurwapen. Mijn oom, werkzaam in een arrestatieteam, introduceerde mij in het vakgebied en ik was meteen verkocht. Ik wilde hét verschil maken in het leven van mensen, zeker in hun meest kwetsbare momenten. Ik ben Integrale Veiligheidskunde gaan studeren om hoger in de hiërarchie te komen en hoopte daarmee later een nog grotere impact te hebben.

Welke andere activiteiten heb je tijdens je studietijd gedaan?

Tijdens mijn studie heb ik een stichting opgezet voor studieactiviteiten en was daar later de voorzitter van. Deze ervaring nam het grootste deel van mijn vrije tijd in beslag, maar gaf me een breder inzicht in de real-world aspecten van IVK.

Hoe kijk je aan tegen loopbaanoriëntatie? Heb je tips?

Bij loopbaanoriëntatie gaat het erom dat je je opties open houdt. Ik heb vrienden gezien die gefixeerd waren op één specifiek carrièrepad, alleen om daar later spijt van te krijgen. Ik geloof in de kracht van netwerken; het is niet alleen wat je weet, maar wie je kent. Mijn eigen carrièrepad is wat onconventioneel: van IVK en politiewerk, naar kinderverpleegkunde en nu wereldreizen. Mijn advies? Probeer zoveel mogelijk uit. Hoe meer ervaringen je verzamelt, hoe beter je als professional wordt.

Na mijn studie Integrale Veiligheidskunde

Begon ik als onderzoeker en adviseur ‘Risicovolle Interventies’ bij de politie Rotterdam. Ik voelde me voorbereid, maar besefte al snel de uitdagingen van een testosteron-gedreven omgeving. Ik moest mezelf dagelijks bewijzen. Uiteindelijk maakte ik de overstap naar kinderverpleegkunde, gedreven door de wens om te helpen in plaats van te handhaven. Mijn reislust kon niet worden ingeperkt, wat leidde tot mijn huidige leven als fulltime wereldreiziger.

Mijn baan

Ik ben een fulltime wereldreiziger en bouw samen met mijn vrouw Nadia aan een online bedrijf. De vrijheid die ik nu heb, is ongeëvenaard, maar het komt ten koste van de traditionele zekerheid. Eén van onze meest memorabele ervaringen was een 5-weekse reis op de motor door Irak – een intens, mind-blowing en verbluffend avontuur.

Zo ziet mijn dag eruit

Ons ‘kantoor’ is elke dag weer ergens anders, afhankelijk van waar we onze motoren parkeren. We zoeken vaak een koffiezaakje om een paar uur te werken. Ons werkschema varieert enorm; soms is het een 12-uur lange werkdag, terwijl andere dagen worden gevuld met reizen en contentcreatie voor onze social media @thegreatridealong. We prioriteren taken op basis van onze zakelijke doelen, soms gebruikmakend van het Eisenhower-kwadrant voor als we het te druk hebben. Als we onproductief zijn, dwingen we het niet af; we gaan dan later die dag of de volgende dag weer verder.

“Probeer zoveel mogelijk uit. Hoe meer ervaringen je verzamelt, hoe beter je als professional wordt.”

Wat is de rol van je studie bij je huidige werkzaamheden?

Mijn achtergrond in IVK komt goed van pas, vooral bij het navigeren van risicovolle situaties tijdens onze reizen. Zowel mijn vrouw als ik vertrouwen op onze training om weloverwogen beslissingen te nemen voor onze veiligheid en welzijn. Maken we een verkeerde inschatting, dan kan het ons ook direct duur komen te staan.

Wat ik leer van mijn manager en wat mijn manager van mij leert

Tijdens mijn tijd bij de politie leerde mijn manager me de kracht van netwerken. Hij had ontzettend veel mensenkennis en invloed, waardoor hij veel meer impact kon maken dan zijn functie en rang normaal zou bieden. Ik geloof dat hij mijn vermogen om me aan te passen en mijn bereidheid om de status quo uit te dagen waardeerde.

Welke trends zie je in Integrale Veiligheid?

AI – kunstmatige intelligentie – wordt steeds vaker gebruikt, maar het mes snijdt wel aan twee kanten. Hoewel het een immens potentieel heeft, bestaat er een groot risico op afhankelijkheid van AI. De complexiteit van AI-systemen vormt tevens een uitdaging, het is moeilijk om te begrijpen en te controleren, wat kan leiden tot onvoorziene gevolgen.

Welke unieke veiligheids-ervaringen heb je opgedaan door het reizen?

Hoewel ik hier een lange lijst van ervaringen zou kunnen geven, zijn er twee ervaringen die me altijd zullen bijblijven. 

De eerste was onze rationele angst om door Irak te reizen. We hebben weloverwogen besloten om het te doen (er waren genoeg andere opties), maar de voorbereidingen waren moeizaam vanwege de beperkte informatievoorziening in en over Irak. We moesten veel aannames doen. Natuurlijk hebben we voorzichtig gereisd en bewust nagedacht over iedere keuze, maar achteraf gezien was dit redelijk onnodig. Irak heeft een slecht imago, maar in de praktijk lijkt dit toch echt achterhaald te zijn. Tijdens meer dan 50 landen die we wereldwijd hebben bezocht, hebben we nog nooit zulke gastvrije en vriendelijke mensen ontmoet. We zijn momenteel zelfs bezig met het plannen van een stedentrip naar Bagdad om een aantal lokale vrienden te bezoeken.

De tweede ervaring was minder prettig: we werden onder dreiging van fysiek geweld in het midden van de nacht een uur gegijzeld gehouden in Nairobi, Kenia. Toen duidelijk werd dat we niet weg konden, belden we het nationale noodnummer. De eerste keer werd er niet opgenomen, de tweede keer werd er opgehangen omdat ze mij niet goed verstonden, en de derde keer werd er weer opgehangen. Terwijl mijn vrouw Nadia aan het onderhandelen was, belde ik een lokale vriend en vroeg hem om de politie te bellen. Tien minuten later belde hij terug om te zeggen dat de politie niet zou komen. Om een lang verhaal kort te maken: na een uur accepteerden ze ons aanbod van al het contante geld dat we bij ons hadden (een paar honderd euro) en werden we vrijgelaten. 

Het was natuurlijk heel spannend en niet bepaald leuk, maar anderzijds was het heel leerzaam. We zijn er zonder kleerscheuren vanaf gekomen en het had veel erger kunnen aflopen. Een interessant detail: we leerden later dat een reisverzekering geen losgeld vergoedt.